Over oude tramsporen

Maandagochtend wordt ik wakker. Hoor ik daar spetters op de tent? Ik rits mijn tentje open en zie dat het bewolkt is. Ja, het waren spetters maar het zet niet door. Gisteravond kreeg ik bezoek van 3 grote koeien. Ze kwamen nieuwsgierig kijken wat er aan de hand was. Ik vervolg mijn route naar het zuiden. Links zie ik een dreigende lucht. Er staat een stevige zuiderwind die in de loop van de dag alsmaar sterker wordt. 

Ik fiets over landwegen langs graan-, mais en zonnebloemvelden. Door een heuvellandschap met af en toe een typisch Frans dorp. Mijn snelheid is ver te zoeken. Op vlakke stukken haal ik net de 16 km/uur. Heuvel op 7 en heuvel af 22 wanneer ik mee trap. De temperatuur is 10°c lager dan gisteren. Wat een verschil! De wind suist langs mijn oren. 

Af en toe fiets ik een deel van een oude tramspoor. Op die stukken zie je dan ineens volop fietsers en wandelaars. Na een korte pauze waar ik een heerlijk kwarkje van de Lidl nuttig, rij ik verder door het winderige heuvelland. Pfff, je moet ook geen haast hebben want dat werkt alleen maar tegen. Hoe sneller je fietst, hoe harder de tegenwind. Dan zit ik weer langs de Moezel. Een wat vlakker gebied. Deze rivier volg ik naar Nancy. De route gaat de stad door waar ik al snel weer spijt van heb. Drukte, stoplichten, stoep op stoep af. En het gaat ook nog regenen. Ik besluit hier de camping te nemen die net buiten de stad ligt. Nog een lange klim te gaan. 

Het is een grote camping en hoewel ik in eerste instantie geweigerd wordt (iets met een pas  de sanitaire??) mag ik er toch één nachtje staan. Waarschijnlijk heeft het meisje medelijden met me want ik zie eruit als een verzopen kat. Ondanks het hoogseizoen is de camping voor slechts 20% gevuld. Overwegend Nederlanders.

Smorgens schijnt gelukkig het zonnetje al vroeg op mijn tent. Na mijn ontbijtje maak ik een praatje met een motorrijder die voor het eerst met zijn motor een 7 daags reisje maakt. Hij heeft een berg spullen bij zich....maar voor hem, op de motor, telt niet iedere kilo. Het is 10 uur eerder ik vertrek en wanneer ik een boulangeri tegen kom, koop ik een baquete. Lekker voor straks bij de lunch.

Gister was ik iets van de route afgeweken om naar de camping te gaan. Nu leidt mijn GPS me terug naar de route...en dan weet ik het wel. Dat apparaatje stuurt me altijd over de meest avontuurlijke weggetjes. Zo ook nu. Ik sla een weg in die over gaat op een hobbelig bospad met keien. Uiteindelijk kom ik wel uit op het glad geasfalteerde fietspad langs de Moezel. De Moezel route zal ik het noemen want ik volg deze tot Epinal. Het is wat saai fietsen zo langs de rivier. Regelmatig is er een sluis en wanneer ik een binnenvrachtschip zie, in de niet al te brede rivier, vraag ik me af of die wel in de nauwe sluizen past. Het zal wel want anders vaart die hier niet. Later op de dag zie ik een binnenschip in de sluis. Aan beide zijden is slechts een paar cm ruimte. 

Voorbij Epinal volg ik een andere fietsroute.het stikt hier van de routes. Dat hebben de Fransen goed gedaan. Ik ga nu richting de Vogezen. Die moet ik over om in Bazel te komen. Voor me zie ik de bergen liggen. Er ligt een heel stuk oude spoorbaan wat mooi en makkelijk fietsen is. Eerst kom ik nog door een aantal dorpjes en dan wordt het minder bewoond. Het is al half 8 en tijd om een plekje voor de nacht te zoeken. Om teleurstelling te voorkomen, had ik me al voorgenomen om niet naar een camping te gaan.net voorbij George de Crosery, wat een mooie kleine George is, vind ik een plekje zo'n 50 m van het pad. De bomen zijn begroeid met mos. Op een dikke laag mos zet ik mijn tentje op. Wat zal ik lekker slapen. 

P.s. wat een leuke reacties weer en fijn dat jullie met me 'meereizen'.