Slakkensnot en teleurgestelde eenden

Dinsdagochtend is het mistig in het Rijndal. De camping waar ik stond lag iets van de Rijn af in een zijdal tussen de bergen. Nu volg ik weer op het pad langs de Rijn. Bij Donzig is er weer een omleiding. De Ahr stroomt hier de Rijn in. Een vrouw met een e-bike verteld me dat het water hier 8 m hoger heeft gestaan en dat daardoor de oevers zijn beschadigd. 

Het is nog zo'n 15 km naar Bonn. Ik heb echter besloten de Rijnroute te verlaten om het stedelijk- en industriegebied te omzeilen. Bij Unkelbach sla ik linksaf. Langzaam klim ik omhoog uit het Rijndal naar Ordingen. Het is een mooie klim door bosgebied. Voor nu heb ik geen van tevoren gemaakte route. Ik prik nu steeds een punt in de GPS waar ik naartoe wil en hij zoekt zelf de route. Dat leidt weer tot avontuurlijke paden. Zo fiets ik even later door het natuurgebied Kotterforst. Over gravelpaden, wandelpaden en bagger paden. Het is er mooi en een leuke afwisseling van de 100-en kilometers Rijnroute die ik achter me heb. Na het bosgebied Waldville fiets ik in het glooiende boerenland. Langs het riviertje de grote Erft rij ik naar Bergheim. Duitsland heeft een heel goed fietsnetwerk. Overal zie je wit/rode richtingaanwijzers voor fietsers die je via stille weggetjes van dorp naar dorp sturen. Ook daar maak ik gebruik van. 

Om een uur of half 6 check ik of er een camping in de buurt is. De GPS geeft niks aan in deze omgeving. Google map ook niet en de camping app Archis al helemaal niet. Hm, dat wordt een wildplekje zoeken. Ik fiets verder naar Titz door het akkerland. Langs suikerbieten-, mais-, graan en wortel velden. Voorbij Titz is ik een kleine plek met wat bomen en struiken. Wanneer ik door een opening het struikgewas inkruip, zie ik dat er een open plek is waar ik prima mijn tentje kan zetten. 

Ik ben al vroeg wakker. Naast het bosje waar ik kampeer is een bankje dus ik pak mijn spullen in en ontbijt bij het bankje. Het is nog voor 9-en wanneer ik vertrek. Op naar Nederland! Ik fiets langs een riviertje en zie aan het afval wat in de bomen hangt, hoe hoog het water heeft gestaan. Het maisveld en geasveld links van me zal dus ook overspoeld zijn maar daar is niks meer van te zien. De natuur hersteld zich snel. Ook hier zijn ze bezig met herstelwerkzaamheden van de weg. Bij Posterholt ga ik de grens over en fiets via Montfort en Wessem naar Weerd. Onderweg doe ik boodschappen. Ontbijtkoek! Dat is iets wat ik wel mis in het buitenland. 

In een parkje neem ik pauze en zodra ik mijn brood uit de zak haal, komen een tiental eenden op mij afgestormd. Het is zo grappig. Ik knisper nog eens met het zakje en ze komen dichterbij. Ik ben niet van plan om mijn brood aan de eenden te voeren en dat krijgen ze in de gaten. Ze beginnen allemaal te kwaken en druipen af. Zo grappig dit. Bladel is nog zo'n 35 km. Ik had niet verwacht dat ik het vandaag zou halen. Het is half 4 dus ik haal het wel. Maar wat is er in Bladel? In Bladel is een van mijn favoriete terreinen van de kampeer club NTKC. Ja, dat is de club met de vele regeltjes maar ik vind die regeltjes prima. O.a. Tent mag niet langer dan 4 dagen op één plek staan om het gras niet te verpesten, geen muziek, zorg ervoor dat medekampeerder geen last van je hebben, geen auto's op het terrein, kinderen mogen niet schreeuwen( nee, dat laatste verzin ik ter plekke 😁).

In de Kempen staat de heide in bloei. Het kleurt mooi roze/paars. Ik fiets door de bossen over smalle paadjes. Het is opvallend rustig op de paden. De vakantieperiode is denk afgelopen. Ook het kampeerterrein is vrijwel leeg. Ik zet mijn tent op mijn favoriete plekje. Op het grondzeiltje zitten nog wat kleine naaktslakken vastgeplakt. Deze zijn meegereisd vanuit Frankrijk. Op mijn fiets zitten ook wat resten slak. Gister en eergisteren kropen die beesten massaal over de paden. Ik probeer ze wel te ontwijken, wat niet altijd lukt, maar er liggen ook een hoop al platgereden slakken. Je krijgt dan een soort slakkensnot wat opspat wanneer je erdoorheen rijdt. En zo komt het dus dat er stukken slak aan mijn spatbord en dragertjes zitten. Het is walgelijk.  

Het is echt waar! De volgende ochtend schijnt de zon! Gister sprak ik een vrouw op de camping die ook zo snakte naar de zon. Ons hopen heeft geholpen. Het is al 11 uur eerder ik eindelijk op de fiets zit. Ik werd wat opgehouden door een man die maar niet ophield met praten. Maarja, soms moet je daar even de tijd voor nemen. Ik heb geen haast en ben een stuk wijzer geworden over de kringloopwinkel, de waarde van boeken, trekharmonica's en het kampeerterrein. 

Ik ben al een aantal keren van huis naar dit kampeerterrein gefietst dus ik ken de route aardig. Toch probeer ik steeds weer andere weggetjes te nemen. Ik fiets naar Gilze. Vanaf Gilze rij ik over een soort fietssnelweg richting Breda. Het is een breed fietspad wat recht door het bos loopt. Het rijdt lekker door. Voorbij Breda, voor Zevenbergsche Hoek, zit ik er een beetje doorheen. Ik neem een pauze en zie dat ik nog 50 km te gaan heb. Pff, dat is teveel aangezien het al 4 uur is. Ik besluit om nog een nachtje te kamperen in s'Gravendeel, aan de rand van de Biesbosch. Morgen fiets ik het laatste stukje naar huis. Nog zo'n 40 kilometertjes. Ik heb weer een hoop beleefd en gezien. Voor mezelf heb ik ook weer een aardig prestatie geleverd. Het doorkruisen van verschillende landen, het bezoek in Zwitserland, de bergwandelingen, het kamperen, de ontmoetingen, de fysieke inspanningen en het buitenleven.....het was weer een mooi avontuur. En dat is wat een fietsvakantie zo mooi maakt.

Iedereen bedankt voor de leuke reacties. Ik lees ze altijd met plezier. Ik hoop dat jullie er tijdens mijn volgende reisje ook weer bij zijn. Wanneer en waarheen? Dat is voor mij ook nog de vraag.

Groetjes Audrey

P.s. met morgen meegeteld heb ik deze reis  1808 km afgelegd in 17 fietsdagen.