De laatste kilometers
29 augustus 2018 - Vlaardingen, Nederland
Donderdag 23 augustus wordt ik wakker in een open shelter vlakbij mänthyharju. Mijn tentje kon in de tas blijven. Gisteravond had ik nog een kampvuur gemaakt en een houtvuurpizza gegeten. Ideaal dit soort plekjes die je overigens door heel scandinavie en ook denemarken vind. 'sNachts werd ik wel wakker van een vreselijk kabaal. Geknars, geschuur, gekraak en door de bomen zag ik lichten voorbij gaan. Nu ik terugfiets over het gravelpad zie ik dat het zo'n gravel-egalisatievoertuig geweest moet zijn. Het is een mooie route die ik fiets vandaag. 'sMorgens fiets ik eerst een lang stuk over gravelpaden door bosgebied. In die 2 uur zie ik slechts 5 auto's. Daarna wordt het landschap langzaam aan wat meer bewoond. Er zijn meer dorpjes en landbouwgronden. Ik zie kraanvogels in het graanveld. Ze zijn erg schuw en zodra ze mij zien vliegen ze op. Wat zijn die beesten groot wanneer ze hun vleugels uitslaan!
Het is wat lastiger om een plekje voor de nacht te vinden. Veel landbouwgrond en huizen. In een stukje bosgebied vind ik een rustig plekje. Ook maak ik kennis met een insect wat ik nog niet eerder ontmoet heb. Een soort vlieg die op je huid gaat zitten en zich niet meer weg laat jagen. Hij grijpt zich vast dus je moet hem echt van je huid plukken. Daarbij is hij ook nog zo plat dat je hem niet kunt platknijpen of doodslaan. Hij steekt of bijt niet maar hij is gewoon eng omdat die op een spinnetje lijkt.
Ik vervolg mijn weg richting Helsinki. Ik hoop vandaag camping Rastila te bereiken zodat ik morgen een dag heb om de stad te bekijken. Nog 120 km te gaan. Maarja, dan staat er weer die zuiderwind. Met moeite fiets ik 20 km/uur op de vlakkere stukken maar de weg gaat constant heuveltje op, heuveltje af wat mij behoorlijk afmat. Het is wel een mooi afwisselend landschap. Bos, weilanden met koeien en graanvelden die de heuvels een gouden kleur geven. Het lijkt een beetje op Tsjechië. Ik zie nu ook regelmatig huizen en kerken van steen i.p.v. hout. Het is zo'n 23°C en er hangen wat wolkjes in de lucht. In een dorp koop ik een ijsje en lunch op een bankje. Ik pluk nog twee achtergebleven platte vliegen van mijn achterhoofd af. Aan het eind van de middag nader ik de stad vanuit het noord oosten. Ik fiets eerst door een N.P. over een gravelweg en via stille weggetjes en over fietspaden rij ik door naar de camping. Yes! Toch nog een 120er gereden! Het is een hele grote camping aan de rand van de stad en het tentenveldje ziet er netjes uit. 'sOchtend wanneer ik nog even lig wakker te worden, en naar buiten lig te kijken, zie ik een eekhoorntje dichtbij komen. Hij klimt de boom in waar ik onder sta en evenlater hoor steeds een plofjes rond mijn tent van vallende eikeltjes. Het beestje is alvast een wintervoorraad aan het verzamelen.
Op zondag ga ik in de middag naar het centrum van de stad. Ik voel me niry zp lekker en ben rillerig en slap. Het is erg druk, overal verkeer en mensen. Er zijn fietspaden maar die moet je delen met de voetgangers...en dat werkt dus niet. Ik zoek een bankje op en zit daar een uur voor me uit te staren. Al die prikkels zijn me even teveel. Ik ben op mijn eindbestemming. De reis zit erop, het is klaar dus wat doe ik hier in dit drukke centrum? Eenmaal terug op de camping maak ik een wandelingetje door het park.
Op maandag vertrekt mijn vliegtuig om 14:55. Het is zo'n 20 km fietsen vanaf de camping. Onderweg naar het vliegveld regel ik een grote kartonnen doos en tape om mijn fiets te verpakken voor transport. Het is een klein vliegveld en het inchecken gaat vlot. Ik wordt netjes geholpen met het afleveren van mijn fiets en evenlater zit ik in het vliegtuig op weg naar NL.
Eenmaal in NL, maak ik mijn fiets weer rijklaar en rij naar de camping in Rijsenhout waar ik overnacht. Het is al 8 uur eer ik daar aankom. De overstap in Stockholm was nl. iets vertraagd. De volgende dag fiets ik de laatste 60 km naar huis. Vlak voor Leimuiden springt mijn kilometerteller op de 7000 km. Thuis aangekomen staan mijn moeder en zus me al op te wachten en onder het genot van een lekker gebakje en koffie kletsen we over onze reizen en belevenissen.
Het was een bijzondere reis. Een mooie reis en ik heb genoten. Ik heb genoten van de riumte in Denemarken, de prachtige natuur en fjorden in Noorwegen en de stilte en vrijheid in Finland. Soms was het best afzien maar dat hoort erbij. Het was een fysieke uitdaging en mentale overwinning. Ik kijk terug op een geweldig avontuur.
En beste volgers, leuk dat jullie mijn avontuur gevolgd hebben. Bedankt voor de mooie reacties. Ik vond het erg leuk om ze te lezen en het gaf me ook plezier om mijn belevenissen te delen met jullie. En volgens mij heb ik al wat mensen gestimuleerd om ook op reis te gaan met de fiets. Voor een paar dagen of wat langer.
Groetjes en wie weet...tot mijn volgende reisblog ☺
Audrey
ik zie het mij niet doen
rust lekker uit en tot je volgende tocht
groetjes andries
Veel succes met je toekomst. Je hebt ongetwijfeld andere plannen en een doorzetter zoals jij kunt veel bereiken.