Langs de Rijn met zadelpijn

Woensdagochtend wordt ik wakker in het mossige bos. Heerlijk geslapen. Wel hoor ik weer wat gespetter. Tja, ik ben in de Vogezen en het is niet voor niks zo groen hier. Ik neem een goed ontbijt en voordat ik vertrek smeer ik mijn ketting. Vandaag ga ik de Vogezen over. Het eerste stuk gaat over een fietspad langs een spoorbaan. Vals plat omhoog. Het verbaasd me hoever dit pad me de Vogezen in brengt. Dan houdt het op en begint de klim. Een klim naar de Col d'Oderen op 884 m. Het miezert en de bergtoppen liggen in de mist. Naarmate ik hoger kom, wordt het kouder. Ik kruip met 8 km/uur omhoog. Af en toe stop ik om van het uitzicht te genieten. Een paar e-bikes halen me in...dat is nou jammer. Die lui komen me altijd voorbij wanneer ik het zwaar heb. 

Eenmaal op de top pauzeer ik bij een rustplek. Brr, het is slechts 12°C. Ik trek mijn jasje aan en begin met de afdaling. Een afdaling met haarspeldbochten. En oh, wat is het koud. Maar ik zie de lucht wel opklaren en eenmaal in het dal schijnt de zon  een heel andere wereld.  Door een schitterend dal fiets ik van Kruth naar Than.  Echter kan ik er niet zo van genieten. Ik heb namelijk enorme zadelpijn. Gister merkte ik dat ik pijn had bij mijn zitbotje. Er is een open wondje ontstaan. Heel vreemd want ik heb zeker al 3000 km met dit zadel gefietst. Vanmorgen had ik een flinke klodder Skinfood van Weleda erop gesmeerd maar dat mocht niet baten. Shit, zadelpijn is niet iets waar je je druk om moet maken tijdens een fietsreis. 

Ik fiets door naar Mulhouse, wat een aardig stadje is. Doe wat boodschapjes en wanneer ik Mulhouse verlaat, zie ik een fietsenzaak. Even later kom ik naar buiten met een nieuwe fietsbroek met extra dikke kussentjes. Dan kan die oude broek, die ik in mijn onoplettendheid heb meegenomen, weg. Ik had een nieuw zadel kunnen kopen maar om nou mijn Brooks Cambium zadel te vervangen...?..voorheen ging het wel goed. Inmiddels ben ik over de pijngrens heen dus de rest van de dag gaat het oke. 

Langs de Rijn fiets ik naar Basel en vlak voor Basel overnacht ik op de camping. Een basic camping waar meerdere fietsers staan. Duitsers en Fransen. De volgende dag fiets ik door de stad Basel en ben in Zwitserland. Fietsen is niet te doen. Soms ligt er een fietsstrook maar dan moet je weldra weer de stoep op bonken. Fietsen op de stoep is niet te doen. Ondanks dat zie je dit in veel landen.ook al is de stoep breed genoeg, er staan palen, reclameborden, bushokjes, terrassen en er lopen mensen. Dus hoe dan?? Maar goed, dat is de rede dat ik altijd weer snel de stad uit wil. Basel komt een andere keer wel. Misschien al heel snel. 

Buiten de stad beland ik in één grote bouwput. Ik weet niet wat er gebouwd wordt, maar zo'n 15 km lang zie ik alleen maar bouwwerkzaamheden met de nodige devations. Geen goed begin van Zwitserland. Totdat ik moet gaan klimmen. Ik klim de bouwput uit omhoog naar Hauenstein op 734 m.

Het uitzicht onderweg is schitterend en de zon komt ook nog door. Eenmaal boven is er een fontein waar ik mijn bidons kan vullen. Een vrouw op een, hoe kan het ook anders, electrische fiets vraagt nieuwsgierig waar ik vandaan kom en waar ik naartoe ga. De standaard vragen dus. Hoewel er tegenwoordig een nieuwe standaard vraag bij is gekomen...' geen motortje op de fiets?'. De afdaling is nog mooier. Zo groen en in het dal ligt een mooi, dorp. Een plaatje van een ansichtkaart. Ook hoor ik de bellen van koeien. Dit is het echte Zwitserland. 

Jullie vragen je natuurlijk af hoe het gaat met de zitbotjes. Ik heb mijn nieuwe broek aan en de wond afgetaped. En...het gaat. Gelukkig zijn de wegen niet erg hobbelig. 

Na de afdaling beland ik in een breed dal. Het verbaast me hoe vlak het hier is. De bergrug laat ik achter me en fiets evenwijdig aan de treinspoor door het dal. Langs boerenland, bosgebied, weilanden en langs dorpjes. Ik hop van de ene fietsroute naar de ander. Het is heerlijk fietsen want veel paden zijn verboden voor auto's. Af en toe een heuvel over of een kort heftig klimmetje. Uiteindelijk stop ik in Burgdorf. Er is een kleine camping met een heel fijne douche. Wasje gedaan en maaltje gekookt. Graag had ik vandaag Thun willen bereiken maar dat was wel erg ambitieus. Morgen weer een dag.