Van de lahn naar de Eder radweg

Het zonnetje schijnt alweer wanneer ik de camping bij Diez verlaat. Ik volg de Lahn Radweg. Een zeer mooie route langs de rivier de Lahn. In deze rivier wordt veel gekanood. Ik zal de hele dag kanovaarders zien. De route loopt over een paadje vlak langs de rivier. Het paadje is soms erg hobbelig dus lekker doorfietsen gaat niet. Nou hoeft dat ook niet want ik heb vakantie maar het is soms wel hindelijk. Vandaag heb ik geen zware klimmetjes. Dat had ik gister wel. In mijn vorige verslag ben ik dat vergeten te melden maar ik liep wat achter in het schrijven en had de laatste dag wat kort gehouden. Maar gisteren had ik dus nog een pittige klim. Vanuit het dal moest ik via een zigzag weg ophoog.  Met stijgingspercentages van 13%. Dat viel niet mee. Zeker niet bij een temp. van +30°C. Ik passeerde 3 oude mannen op de fiets waarvan 1 op een ebike. Ze hadden veel respect voor mij. 

Na een klim volgt vaak een afdaling en die was ook steil en lang. Weer terug datzelfde dal in.

Maar nu fiets ik dus over smalle fietspaadjes lang de Lahn. Het is aardig druk met ebikes aangezien het zondag is. Ik heb weinig eten bij me en kom erachter dat de winkels in duitsland op zondag gesloten zijn. Zelfs de Lidl. Ik denk dat duitsland daar uniek in is...of in ieder geval, deze regio. Heel raar. 

Ik passeer weer van die mooie duitse dorpen, vaak met een kasteel of burcht. Villmar en Weiburg zijn daar voorbeelden van. Er zijn een aantal sluisjes in de rivier. Het is op sommige plekken zo druk met kano's dat de sluisjes vol liggen. Een grappig gezicht. De meeste sluisjes worden met de hand bediend. Er ligt een treinrails door het dal en een aantal keren moet ik die over. In nederland hoor je eerst een bel voordat de slagboom zakt. Hier niet. Bij een punt hoorde ik een paar tikken en vervolgens kwam de slagboom naar beneden. En bij een ander punt brande een rood licht. Ik had het net op tijd in de gaten toen de slagboom met een noodgang naar beneden viel. Alles werkt mechanisch dus met kabels. Beetje ouderwets maar het functioneerd.

Ook vandaag is het ruim 30°C. Ik pauzeer op een bankje in de schaduw en eet mijn laatste broodjes. Vanwege gebrek aan beleg smeer ik er versgeplukte bramen op. Hoewel ik van plan was onderweg ergens te gaan eten, komt het er niet van. Dat gebeurd vaker, dan kom je lange stukken niks meer tegen. En dan is het 6 uur en tijd om een camping te zoeken. Net voorbij Wettenberg aan een groot meer, mag ik mijn tent opzetten. Het is een recreatiemeer en er is dus ook een snackbar. Toch nog wat te eten i.p.v. een noodmaaltijd te moeten gebruiken.

Een van de knopjes van mijn gps is versleten. Ik had hem gerepareerd met een druppeltje seamgrip, maar nu is het rubber echt weg. Ik maak een soort kapje van een stukje binnenband met daarop het pennetje gelijmd. Ik zet het op zijn plek met electro tape en verrekt, het werkt! 

Maandag 22 aug. Ik vervolg de route naar Marburg. De rivier is buiten zicht. Ik fiets langs graan-en maisvelden door een heivelland.  Marburg is een aardige stad waar ik eindelijk boodschappen kan doen. Op een klein terrasje geniet ik van een koffie. Een bijzondere koffie aangezien ze hier speciale koffies hebben. Dat was niet echt de bedoeling, doe mij maar een normale koffie maar aan de buitenkant zie je niet wat ze serveren. Het smaakt wel.

Vanaf Marburg fiets ik via Lahntal naar Bad Laasphe. Ik kom erachter dat ik nu naar het westen fiets. Ik had op de Eder route moeten overgaan bij Marburg. Nouja, maakt niet uit. Er is hier in Bad Laasphe een camping en het is tijd om te stoppen. Ik krijg een plekje met prive douche en een eigen schuurtje waar mijn fiets in staat. 

De volgende ochtend fiets ik een stukje terug op de route. Ik kan de R8 pakken om zo op de Eder Radweg te geraken. Daarvoor moet ik wel het dal uit, de heuvelrug over om in het dal van de Eder te komen. Maar eerst een steil bruggetje over. Er ligt een plank op de treden zodat je de fiets omhoog kunt duwen. Maar hallo?! Met een bepakte fiets valt dat niet mee.

Ik fiets naar Allendorf het Lahn dal uit. Een klimmetje van gem. 9% door een bosgebied. Erg mooi. Ik daal af en al snel vind ik de Eder. Ook hier ligt een autovrij pad langs de rivier. De zon in de rug. En wat is dit ook weer een mooie route. Het staat keurig aangegeven met fietsbordjes. Onderweg zijn er genoeg rustplekken waar ik in de schaduw af en toe even rust. Wat een fietsparadijs dat Duitsland. En zeker nu het weer 34°C is. Gevalletje code rood. --Neem genoeg water mee, span je niet teveel in en als het even kan, stop je hoofd in de koelkast-- 

Ik had verwacht dat de Eder een grote rivier zou zijn maar er is enkelt een klein, ondiep stroompje. Aan de overs te zien, moet die wel heel breed zijn geweest. De omgeving wordt vlakker en weidser en het fietst gemakkelijk door. Smiddags rij ik door het National park Kellerwarld Edersee. Een touristisch gebied met volop wandelroutes. Ik klim via een bospad iets omhoog langs de Eder en heb een geweldig uitzichtpunt over de brede vallei. Nu zie ik ook waarom er zo weinig water in de rivier is...er is een grote stuwdam. Voorbij  de stuwdam wordt de rivier breder. Een stukje verder overnacht ik op een van de vele campings. Naast mij staat een Nederlands stel met een vw camper die mij uitnodigen voor een kop koffie. Even gezellig gekletst en om 9 uur de slaapzak in want dan wordt het alweer donker en frisjes.