De laatste dag

Het is donderdagochtend. Ik heb goed geslapen. Het is opvallend dat het 'savonds vaak heerlijk weer is terwijl het overdag zo slecht is. Ook gisteravond was het droog, windstil en de zacht. Kan ik niet beter 'savonds gaan fietsen? Voordat ik vertrek spreek ik een stel wat ook op het kampeerterrein staat. Ze vertellen me over een jongen die afgelopen weekend het Pieterpad binnen 80 uur hardlopend heeft afgelegd. Dit om geld op te halen voor een goed doel en het huidige record te verbreken. Ongelooflijk dat er mensen zijn die tot dit soort superman acties in staat zijn.

Voor mij is het vandaag de laatste etappe. Ik baal er nog steeds een beetje van dat ik ben afgehaakt maar de voorspellingen zijn echt heel slecht. Het moet wel leuk blijven, het is tenslotte vakantie voor mij en geen sponsortocht, wedstrijd of prestatie waar ik een jaar lang voor getraind heb zoals die Ultraloper. Dus lekker op het gemak. De zon schijnt en het is niet koud. Om 10 uur zit ik op de fiets en het is nog lekker stil op de weg. Ik fiets via Zeist en Bunnik richting Houten. Onderweg koop ik wat fruit bij een kraampje langs de weg. Fijn dat je hier fruit per stuk kan kopen zodat ik niet een kilozak mee hoef te zeulen. Houten is dé Fietsstad van Nederland! Door het autovrije fietsnetwerk kreeg Houten deze titel van de Nationale Fietsersbond in 2008, 2018 en 2019. Er liggen hier veel fietsstraten waar de auto dus te gast is.  Wanneer ik Nieuwengein voorbij ben, volg ik de Hollandse IJssel. Het is altijd mooi fietsen hier langs de IJssel. Op het moment staat alles in bloei. De fruitbomen en de bermen staan vol met gele en witte bloemen. Zo fiets ik door het oudste stadje van het Groene Hart, Oudewater. Het ligt aan de monding van het riviertje de Lange Linschoten. 

In Hekendorp, een stukje verder langs de Hollandse IJssel pak ik een terrasje voor een late lunch. De zon is weg en de temperatuur is nog net oke om buiten te kunnen zitten. Wanneer ik weer op de fiets zit, merk ik dat de zuidwesterwind flink in kracht is toegenomen. Het laatste stuk naar huis is dan ook nog even flink doorstampen. Langs Gouda richting Zevenhuizen en door de Rotte naar Berkel. Allemaal zeer bekend terrein voor mij. Toch is het iedere keer weer anders omdat er gigantisch gebouwd word. Zo staat er ineens weer een woonwijk die er een paar maanden terug nog niet was. Ik wordt er een beetje verdrietig van want het Groene Hart veranderd langzaam in stedelijke gebied.

De laatste 20 kilometer zit krom gebogen over mijn stuur tegen de wind een weg naar huis te banen. Hoe frustrerend is het dan wanneer een vrouw op een electrische fiets, met zo'n rechte rug, je voorbij gaat... Ik probeer aan te haken maar hou dit niet heel lang vol. Dan eindelijk ben ik weer in Vlaardingen en rjj mijn straat in. Ik ben weer thuis. De tocht is iets anders gelopen dan wat het plan was maar ik ben er toch even uit geweest. Weer mooie plekjes ontdekt in Nederland en fijn gekampeerd.