De start van het Fietserpad

Hé beste volgers,

Een nieuwe vlog dus dat betekend dat ik weer op de fiets zit. Hoewel dit misschien niet zo spannend is als mijn reis door Albanië. Ik had dan ook niet het plan om een vlog bij te houden van deze tour maar nu ik onderweg ben, mis ik het eigenlijk. En dan bedoel ik het opschrijven van mijn belevenissen. Ik denk dat dat iets is wat je als solo reiziger hebt. Je wil toch je verhaal kwijt. Vroeger schreef ik alles op in een schriftje. Nu in deze tijd doe je dat in je telefoon en deel je het met iedereen die het maar wil lezen. En als het even kan, plak je er nog wat foto's bij zodat wanneer je straks weer thuis bent, niemand vraagt naar je vakantie want ze weten het al. 

Mijn plan was om 2 weken door Duitsland te fietsen. Dus had ik spontaan een landkaart gekocht met alle fietsroutes ingetekend. Wow, in duitsland zijn veel routes. Te veel. Terwijl ik boven de kaart hing om een mooie route uit te stippelen, begon het te duizelen. Ik kwam er niet uit. Nu had ik natuurlijk nog een idee in mijn achterhoofd. Vorig jaar was ik met de fietsroute langs het Pieterpad begonnen maar vanwege het slechte weer moest ik toen afhaken. De route was te mooi om deze met mijn capucion op en hoofd naar beneden, ter bescherming tegen de regen, zo snel mogelijk van a naar b te fietsen. Dus ja, ik laat dat Duitsland voor wat het is en ga het Fietserpad fietsen. 

Ik ondekte dat het Fietserpad in 2021 is uitgebreid met een tweede route. Deze loopt ook van Zuid limburg naar ' t wad, of andersom door het midden van NL en zo heb je dus een rondrit. De totale route is 1190 km lang. De route loopt door Gorinchem en vanaf dat punt ga ik hem volgen. 

Zaterdagochtend vertrek ik vanaf huis. De weersvoorspelling geeft voor vandaag 35°C aan. Wow, dat begint goed! Via een zelf onworpen maasroute bereik ik na 75 km Gorinchem. Er staat niet veel wind maar die heb ik wel in de rug en dat is fijn. Ik ga eerst richting Maastricht en fiets de route dus tegen de klok in. Bij Woudrichem neem ik het pontje. Er staat een rij aan fietsers te wachten bij de pont. De temp. is al aardig gestegen en wanneer ik stil sta, zweet ik uit iedere porrie. Ik kom door plaatsjes waar ik nog nooit van gehoord heb zoals Poederoijen. Kilometerslang fiets ik over de dijk langs de afgedamde Maas. De maas steek ik over met een pontje en tussen de bomen door zie ik nog net de ruïnes van kasteel Nederhemert. Het is vandaag pontjesdag want na het gehucht Bern steek ik de Bergsche Maas over en rij Noord Brabant in.

Tussen Waalwijk en Tilburg liggen de Loonse en Drunense Duinen, een stuifzandgebied. Even waan ik me in de Sahara zeker met deze temperatuur. In een supermarktje koop ik wat extra te drinken want ondanks de 2,5 liter water die ik al op heb, ben ik dorstig. Via heide- en bosgebied rij ik door naar Oisterwijk. Het is hier schitterend. Er volgt een gebied met vennen en langs de Kampina kom ik uit in Oirschot waar ik op een camping ga staan. Pfff, wat een dag. 141 km weggetrapt.

De volgende ochtend is het weer totaal omgeslagen. Er staat een wind en het is koud. Het regend zelfs een beetje. Ik vervolg de route over landgoed Beast. Het bestaat uit bossen en akkers. Ik heb vaak in brabant gefietst maar vele weggetjes ken ik nog niet. Gister was het zo warm, vandaag heb ik de hele dag mijn jas aan. Typisch NL. De route gaat door het dal van de Dommel. Een nat gebied met varens en rietruigten. Na het Leenderbos fiets ik naar Thorn. Een schitterend plaatsje met witte huisjes en een hoge kerktoren.  Een stuk verder neem ik weer een pontje de maas over en ben dan in het smalste stukje NL. Aan het eind van de dag beland ik op een camping bij Susteren. Onderweg had ik wat gegeten in een snackbar dus koken hoef ik niet meer. Vandaag weer een goeie 121 km. in de benen. 

her is maandag en het regend wanneer ik wakker wordt. De wolken hangen laag. Gelukkig is het snel weer droog en vertrek ik. Op weg naar het limburgse heuvellandschap. De route gaat echt over mooie, stille paden. Vaak verboden voor auto's. Soms zijn de paden wel slecht. Zandwegen of hobbelpaadjes. Zeker nu in Limburg heb je van die holle wegen. Dit zijn oude, smalle weggetjes die diep uitgesleten in het landschap liggen. Soms helemaal overgegroeid met bomen zodat het lijkt of je door een tunnel fietst. Op weg aar Schinnen zie ik fraaie hoeven. Ik rij door een bos met flink steile paden. Via Rothem en Gronsveld fiets ik naar Rade. Vandaag is een heilige dag  ofzo want in de dorpen zijn de vlaggen uitgehangen en er hangt een bosje dennentakjes aan. Op een gegeven moment moet ik mij door een stoet van mensen wringen die net van de begraafplaatst af komt . Geen idee wat dit is.  En dan bereik ik het keerpunt van de route is, Withuis. Vanaf hier pak ik dus de route langs het Pieterpad. Maar niet voordat ik een heerlijke Limburgse vlaai heb genuttigd op een terras. 

Ik keer dus om en fiets weer ri. het noorden. Beetje raar idee dat ik dus eigenlijk een lusje heb gefietst en weer terug ga. Ik herken weggetjes van waar ik heb gelopen toen ik het Krijtlandpad liep. Via Mesch, Mheer, Margraten en Scheulder klimt de route naar Valkenburg. Na een afdaling fiets ik over een smal dijkpadje langs de Maas naar Elsloo. Het is zo smal en slecht onderhouden dat de grasstengels en brandnetels tegen mijn schenen slaan. In Elsloo overnacht ik op een mooie camping.