Gravelen door het mooie zweden

Ik ben vroeg op pad. Vanacht had ik gekampeerd in het bos even voorbij Leksand. Op de YR-app (weersvoorspelling van Noorwegen) had ik gezien dat er voor vandaag regen is voorspeld. Nou zit ik aan de rand van dat regenfront. De buien die ze vanaf 10 uur weergeven wil ik vermijden,dus wegwezen hier. Achter mij zie ik een grijs wolkendek, voor mij trekt de lucht open. Het is een mooie route door bosgebied, de 570 naar Vansbro. Het landschap wordt steeds vlakker. Wanneer ik Vansbro nader is er meer landbouw. Ik probeer de E16 te mijden door de kleine weggetjes te nemen. Vansbro valt tegen. Ik had er meer van verwacht. Er is geen gezellige winkelstraat, plein of park.

Na een stukje E16 sla ik af naar Appelbo. Er is een of ander kindersporttournooi aan de gang. De zon schijnt en het wordt zelfs warm. Heerlijk. En dan te bedenken dat ik me had ingesteld op een regendag. Na een pauze  en ik mijn bidons weer heb gevuld bij een begraafplaats, fiets ik verder over de Ovanheden wat later overgaat in de 501. Er rijdt hier werkelijk niemand. Er staan alleen wat huisjes rond de meren die ik passeer. Aan het eind van de middag zoek ik een plekje voor de tent. 'sAvonds slaag ik erin om een kampvuurtje te maken. Dat had ik nog niet eerder kunnen doen omdat het hout te nat was. 

Zondagochtend vertrek ik om een uurtje of 10. Voor vandaag fiets ik tot Ekshärad. Dat is slechts 40 km. Ik had gedacht daar 2 uurtjes over te doen maar ik sla een gravelweg op die behoorlijk lastig fietsen is. Er is nog niet zolang geleden grind opgegooid waardoor het erg los en dik is op vele plekken. Mijn banden verdwijnen erin. Nouja, maakt niet uit. De omgeving is mooi en ik heb geen haast. In Ekshärad heb ik een hutje geboekt op de camping. Het is een klein hutje met uitzicht op de rivier. Ik wandel nog even naar het plaatsje waar een mooie houten kerk staat. De rest van de middag doe ik weinig. De rookmelder werkt in ieder geval. Daar kom ik achter wanneer mijn pizza een beetje aanbrand. Tja, wie hangt dat ding ook  vlak boven het kookplaatje? Gelukkig weet ik hem snel uit te schakelen.

Het is maandag 4 september. Ik heb nog 4 fietsdagen om in Nannestad terug te zijn. Dat is meer dan genoeg tijd. Ik kan dus op mijn gemak die kant op gaan. Het is een mooie camping in Ekshärad aan de rivier. Je kan vanaf hier ook meerdaagse kanotochten maken. Iets om te onthouden dus. Helaas verhuren ze altijd die Canadese kanoos voor minimaal 2 personen. Ik heb er eerder een gehuurd maar voor een persoon is het echt tobben met zo'n grote kano en een peddel.

Vandaag laat ik mijn gps weer bepalen hoe de route wordt en dat betekend avontuurlijk. Ik verlaat het plaatsje en al snel sla ik een gravelweg in. Het blijkt een heel mooie route te zijn. Door bos, langs meertjes. Ik zie 3 keer een adder op het pad liggen. Die warmen zich op in de zon. Een is zeker 60 cm lang en 3 cm dik. Ik fietste er bijna overheen. De zon schijnt flink. Hopelijk kan ik nog een beetje bij bruinen de laatste dagen. Want ja, je moet toch wel bruin van vakantie terugkomen. Zoals ik al zei, ik doe makkie aan. Na 30 km vind ik een fijn plekje om te eten,lezen en rusten. 

Ik fiets naar Sunne. Het landschap wordt vlakker en wijdser. Het lijkt even of ik door de Krimpenerwaard fietd inclusief die eeuwige  tegenwindr. Vóór Sunne rij ik door boerenland. Er ligt zelfs een nieuw fietspad. Geen idee waarom want er rijden bijna geen auto's. Sunne is een stadje en dat merk je aan alles. Druk. Druk. Druk. Nu vermoed ik dat ik op het moment al snel iets te druk vind. Als fietser moet je het fietspad delen met voetgangers.....of moet je als voetganger het trottoir delen met fietsers? Dat snap ik nooit. Ik fiets snel door het stadje. Voor zover dat gaat. In een parkje stop ik even om mijn volgende traject te bepalen. Ik geef Charlotteberg aan in de gps en die zoekt weer een mooie route. Na een stukje langs de E45 sla ik rechtsaf een gravelpad op. Dat zijn de mooie weggetjes,je moet ze wel weten te vinden. 

Dan zie ik rechts van de weg een mooi plekje langs het meer. Ik besluit er mijn tentje op te zetten. Het is een luxe plekje want er staat zelfs een houten tafel vlak aan het meer. Ik geniet van de ondergaande zon. De lucht kleurt mooi roze.