Bossen, meren, natuur en......muggen.

Ik bevind me in de Zweedse provincie Dalarna. Dalarna is bijna net zo groot als heel Nederland alleen wonen er slechts 300.000 mensen. Wat een heerlijkheid. 

Even kijken waar ik gebleven was. De grens over naar Zweden. Idre gepasseerd. Gekampeerd bij een meer op gepaste afstand en nu via Sälen naar Mora. Dat is het plan. De weg is een beetje saai maar de zon schijnt, het is stil en overal zie ik bos....dus ik geniet. Lekker die benen rond laten trappen. Af en toe stoppen voor een fotootje of om iets te eten en weer verder. Sälen is een aardig plaatsje. Er zijn voorbereidingen aande gang voor de Vasaloppsleden. Dit is een wandel/mtb route van Sälen naar Mora en eens per jaar is er een cross country ski wedstrijd op deze route. Deze route is ruig dus ik kies voor de weg. Wel zet ik aan het eind van de dag mijn tentje naast de trail.

Het is donderdag 31 augustus. Na een ontspannen wakker worden, is het 10 uur wanneer ik op de fiets stap. Geen  nachtelijk bezoek van beren,vossen, lynxen of what ever gehad. Verder door richting Mora. Sinds ik in zweden ben is het goed weer. Dat is fijn. Ook is het makkelijk fietsen, wat inhoud,geen lange steile klimmen. De steilste was 8% en dat is goed te doen. Ik fiets langs bossen en meren. Verspreid langs de weg staan de mooie, houten huisjes. Voornamelijk rood geschilderd. Bij vele huisjes hangt de Zweedse vlag. Eigenlijk ben ik niet op weg naar Mora maar Norsa. Ik heb voor vanavond een Airb&b geboekt. Een houten hutje met veranda. Norsa ligt iets noordelijk van Mora maar wanneer ik de rivier over wil, blijkt de brug afgesloten te zijn. Aai,nu moet ik dus eerst naar Mora doorfietsen. Onverwachte extra kilometers voor vandaag. Mora blijkt een leuk stadje aan het Siljans meer. Het waterniveau van het meer is hoog. Het fietspad langs de oever staat blank. Ik wandel door het centrum, langs de mooie kerk en fiets een rondje door het stadje.. 

Het is nog 15 km naar Norsa waar mijn huisje is. Het is een klein houten huisje met douche en sauna. Die sauna doen we maar niet maar die douche is geweldig. Het toilet is buiten in een hokje. Het is een verbrandings wc. Je doet je behoefte in een zakje wat in de wc pot hangt en dat wordt afgevoerd en verbrand. Nog nooit gezien dit maar het is een mooi systeem.

De dag daarna moet ik de 15 km naar Mora terug. Ik zit meteen op de goede route. Tot Leksand ga ik de Siljansleden volgen. Dit is een fietsroute rond het Siljans meer. De route gaat over kleine weggetjes. Zo ook door het plaatsje Nusnäs. En hier worden de, ik kan wel zeggen, wereldberoemde Dalarna paardjes gemaakt. Het kleurrijke houten Dalarna paardjes is het symbool van deze streek en inmiddels van zweden. 350 jaar jaar geleden werden de eerste houten paardjes gemaakt. In eerste instantie was het kinderspeelgoed maar nu is het meer decoratie. Je mag een kijkje in de fabriek nemen waar ze uit een blok hout gezaagd worden en met de hand worden beschilderd.  Ik vond dit natuurlijk geweldig zo'n ambacht.

De route gaat soms over slechte wegen. Hele stukken zijn weer volgegooid met stenen. Want dat doe je op een fietsroute. Grote scherpe stenen, dat fiets zo fijn. Ik snap het niet. Je kan niet sneller dan 12 km/uur over die stenen fietsen anders hobbel je van je zadel. Ik ben blij met mijn dikke, robuuste Schwalbe Marathon Almotion 55-622 banden. Na dit hobbelstuk gaat de route verder over asfaltpaden en af en toe een grindpad. Ik fiets door kleine dorpen. In Rättvik moet ik een stukje de weg 70 op. Langsrazende auto's. Dat valt weer even tegen na de gehele dag op autovrije paden te hebben gefietst. De Zweden houden ook minder afstand bij het inhalen. Typisch.

Ik kom aan in Leksand. Een redelijk grote stad. Nadat ik mijn tassen weer met eten heb gevuld fiets ik door naar het zuid westen. Ik zie een mooi grasveldje aan het meer, een badplaats, maar daar mag je helaas niet kamperen. Ik word er ook verrot gestoken door de muggen. Ja, de laatste 2 dagen zijn ze massaal aanwezig. Rara. Een stukje verder schiet ik een tractor spoor op. Deze loopt het bos in en ik vind een vlak plekje op het mos en tussen de bosbesstruikjes. Ik pluk een beker vol besjes. De laatste dagen is dat mijn toetje voor na het eten. De muggen....ja, die zijn er ook.