Het noordelijkste punt bereikt

Het was vanacht vies warm. De eerste nacht dat ik mijn slaapzak niet nodig had. Weeronline voorspelde regen, onweer en windstoten maar dit bleek weer een leugen. De regen kwam pas in de ochtend. Af en toe ging het er even heftig aan toe en ik was blij dat ik mijn tentje op een hoger stukje had geplaatst. Ik ben niet van plan om door de regen te fietsen dus blijf  lekker op mijn matje liggen met een luisterboek in mijn oor. Ik heb trouwens een nieuw matje moeten kopen. Mijn Exped was tijdens mijn vorige vakantie geplopt maar ik kreeg niet weer een  nieuwe garantiemat. Wel heb ik mijn geld terug gekregen maar voor het bedrag wat ik 4 jaar geleden betaald had, kon ik nu nog geen halve mat kopen. Nu heb ik dus voor een hele mooie korting een mat van Stoic. Ik ken het merk niet maar ik heb nog nooit zo lekker gelegen op een campingmat.

Het is half 1 wanneer het opklaart. Rondom mijn tent is een grote plas. Ik sta op een eilandje. Ik pak mijn spullen in en de zeiknatte tent en hang alles aan mijn schoone fiets. Alle stof is eraf gespoeld en hij is weer mooi hemelsblauw. Hup, verder naar het noorden. Al snel fiets ik weer de grens over naar Duitsland. Het lijkt er wel uitgestorven. De boerenwegen zijn voor mij alleen. Eenmaal weer in NL fiets ik door het Bargerveen waar een tiental jaknikkers staan.

De zon komt door en zo wordt het nog een mooie dag. Zeker wanneer ik door het schitterende natuurgebied Klencjerveld rij. Ben ik al in Drenthe?  In Oosterhesselen haal ik wat boodschapjes voor vanavond. Tja, het is een korte dag vandaag vanwege de late start. Ik passeer het mooie dorp Aalten wat bestaat uit 20 boerderijen. Daarna volgt het begin van de Drenthse Aa. Weer zo'n mooi bosgebied met beekjes. Het is tijd om een overnachtingsplekje te zoeken. Helaas is dat niet mogelijk op het natuurkampeerterrein. Er staat een computer om je aan te melden en tja, dan moet je een lidnr. invullen en die heb ik niet. En zo'n computer is genadeloos en onmenselijk. Die zal niet zeggen "nou voor een nachtje mag je wel kamperen". Dus fiets ik door naar een boerencamping in Schoonlo. Daar wordt ik wel hartelijk ontvangen door de boerin. Zodra mijn tentje staat, begint het weer te regenen.

​​​​​​De volgende ochtend schijnt gelukkig de zon. Dat maakt het kamperen toch wat aangenamer. Ik heb wel goed geslapen. De route gaatvandaagnaarGroningen. Eerst fiets iknog verder door de Drentse Aa en passeer de mooie dorpjes Grolloo, Rolde, Balloo en Taarlo. In Rolde stop ik even bij de hunnebedden. Diemoet ik natuurlijk gezien hebben nu ik in Drenthe ben. Ik lees dat deze tombes 5000 jaar oud zijn. Ongelooflijk! 

ik fiets over smalle, overwoekerde paadjes. Het hoge gras en onkruid slaat tegen mijn scheenbenen zo smal is het. Ik steek het Noord Willemskanaal over en rij naar de studentenstad Groningen. Ik probeer er heel snel doorheen te fietsen en vraag me steeds weer af waarom zo'n fietsroute persé door de winkelstraten moet lopen.  Wanneer ik destadverlaat en weer over landwegen tussen gras- en aardappelvelden fiets, komt er een donkere dreigende lucht op me af. Ik hou het niet droog tot Eenrum. Hoewel ik graag vandaag tot het noorderlijkste punt was doorgefietst, besluit ik om in Eenrum te overnachten. Morgen weer een dag.

Ze zitten overal. Op en in mijn tent, op en in mijn schoenen, ze kruipen over mijn pannetje. Gadver, wat een gore beesten die naaktslakken. Ze zitten zelfs op mijn fiets en wanneer ik weg wil fietsen plet ik er een die op mijn stuur zit. Ook op de wegen kruipen die dingen. Je moet er ook niet overheen fietseñ want dan is er grote kans dat die via je band omhoog wordt geslingerd en op je been belandt. Bah! 

vIa Pieterburen fiets ik naar het noordelijkste punt van de route waar ik vanaf de waddendijk uititzicht heb op het Wad. Ik draai me om en begin aanmijn tocht terug naar het zuiden. Tegen de wind in. Op die open velden is het stevig doortrappen. In Enumatil pak ik een terrasje voor cappucino en appelgebak. Ik hoef slechts €4 af te rekenen. Groningen heeft weinig bosgebied. Voorbij Lettelbert is het enige bosgebiedje in de hele omtrek.

​​​​​​Het is al snel duidelijk dat ik in Friesland ben. Overal hangt de friese vlag uit. Het is maar voor korte duur want weldra benik weer in Drenthe. Het Drents Friese Wold is een schitterend natuurgebied. Het is een nationaal park met de grootste zandverstuiving van NL. Het fietspad wat door dit gebied kronkeld, is dramatisch. Hobbels en gaten en het is constant opletten. Jammer. 

OOsterwolde is het einpunt voor vandaag. En net voordat ik daar aankom, moet het nog even gaan regenen. Waarom? De rest van de avond is het gelukkig droog en  zit ik voor mijn tentje naar de vogelgeluidjes te luisteren.