Oneindig veel stenen..

Tijdens de nacht op de Noordkaap was het helder weer en ik heb een mooie middernachtzon mogen aanschouwen. De nacht was wel erg onrustig vanwege de harde wind maar dat kan je verwachten wanneer je op de Noordkaap kampeerd. 

'sMorgens, 30 juli, is het zonnig en 27°C!! Ongelooflijk warm! Normaal gesproken is het er rond de 15°C in de zomer. De Noordkaap zou er heel anders uitzien wanneer het koud, nat en mistig zou zijn. Daar had ik eigenlijk ook op gerekend met al die warme kleding in mijn tas. Maar dit is natuurlijk een uniek mooi moment. 

Vandaag ga ik met de Hurtigruten van Honningsvåg naar Kjollerfjord. De Hurtigruten is een pasagiersschip dat van Bergen langs de kust naar Kirkenes vaart. Het volgt de postroute en stopt bij vele havens. Ik fiets de 30 km terug naar Honningsvåg en heb nog tijd om het vissersplaatsje te bekijken alvorens de boot vertrekt. De overtocht duurt ruim 2 uur. Ik stap als enige van boord in Kjollerfjord. Ik denk dat dit stukje Noorwegen weinig bezocht wordt en juist daarom lijkt het mij interessant. Niet veel verder kampeer ik aan het Jernsteinvannet (vannet=meer)

De volgende dag begint met een lange klim naar de fjell. Er is bijna geen verkeer zoals ik gehoopt had. Op de fjell is het kaal. Op wat grassoorten na groeit er helemaal nikd. Er zijn alleen maar bergen stenen. In het stenenlandschap liggen vele meren. De weg kronkeld door het ongerepte land. Ik vind dit soort landschappen geweldig...en zeker met mooi weer. Op een gegeven moment daal ik af naar een fjord en moet direct weer klimmen naar de volgende fjell. De stenenmassa is oneindig. Het ziet er zo niet europees uit. Dit vind je alleen maar in Noorwegen. Ik daal af naar Bekkarfjord. Hier wordt het weer wat groener. De weg loopt vlak langs het fjord en overal zie ik weer die felroze bloemen langs de weg. Bij een watervalletje vul ik mijn flessen en 20 km voor Ifjord kampeer ik met uitzicht op zee.

Mijn ontbijt bestaat uit muesli in water met chocoladepoeder. In de campkitchen in Tromso aten collega fietsers dit i.p.v. brood. Dus ik dacht laat ik het ook eens proberen. Het is best weg te krijgen wanneer je er voldoende chocoladepoeder aan toevoegd. Oud brood met voldoende pindakaas is ook prima te doen maar nu kan ik mijn dieet wat uitbreiden. Sinds kort eet ik zelfs witte bonen in tomatensaus (ondanks mijn bonen afkeer) ingerold in een tortilla. En het smaakt best goed als er voldoende gebakken uitjes en rauwkost tussen zit. Net zoals linzen.

Vanaf Iford klim ik weer langzaam omhoog over de 98 richting Tana Bru. En weer bevind ik me op een oneindige, kale, stenige hoogvlakte. Omdat mijn benen wat rust nodig hebben en ik graag eens in dit unieke landschap wil kamperen, stop ik vroeg in de middag bij een meertje. Aan het begin van de avond aanschouw ik prachtige , laaghangende wolkenformaties. In de verte zie ik echter regenbuien en ik hoor de donder. Evenlater schik ik wakker van de bliksem en donderslagen vlak boven me. Wat een knal was dat! Het trekt langzaam voorbij maar het regent niet. Oei, dit is best eng. Ik zie ik de volgende onweerswolken aankomen. Het is een mooi plaatje maar ik ben er niet zo blij mee. Ik sta hier niet veilig en besluit mijn kamp een paar km verder te verplaatsen naar een lager gelegen gebied. Het is half 1 'snachts eerdat ik in mijn slaapzak lig.

Ondanks de onrustige nacht, heb ik gelukkigoed geslapen. Ik daal verder af naar de rivier de Tana. Een groepje rendieren steekt de weg over. Ze zijn groot met die enorme geweien op hun kop. Ik bereik Tana Bru en steek de rivier over via een hangbrug. 23 km verder bereik ik de grens met Finland. Finland, het land van de meren en muggen. Vooral die muggen moeten verschikkelijk zijn. Ik ben de grens net gepasseerd of er vliegt van alles tegen mijn gezicht. Niet alleen muggen maar ook een ander insect wat ik nog niet eerder heb gezien. Hoe bizar is dit!? Wanneer ik mijn tentje evenlater bij een waterstroom opzet, wordt ik aangevallen door die kleine vampiertjes. Ik trek als een razende mijn mugdichte broek aan, mijn donsjasje, 2 paar mugdichte sokken (de zogenaamd mugdichte sokken van Care Plus zijn niet mugdicht vandaar 2 paar) en zet mijn muts op. Mijn gezicht en handen smeer ik in met mugwerend spul. Wanneer mijn tentje staat, smijt ik mijn spullen naar binnen, kruip zelf naar binnen en sluit alles af. Ondanks mijn snelle handelen zijn er toch 3 mugjes de tent ingeglipt die ik een voor een uitschakel. Wooh, gaat dit vanaf nu iedere dag zo? En dan nu de volgende uitdaging...een maaltijd koken.

4999 km