Oneindig veel bos...

9 augustus 2018 - Sodankylä, Finland

3 augustus. Ik ben 2 maanden onderweg en ben gister de grens naar Finland over gegaan. Ik volg de weg langs de rivier de Tana, of Tenojoki op z'n fins. Er wordt hier gevist op zalm. Overal zie ik kleine vissersbootjes langs de kant liggen. Het zijn lange, smalle schuitjes van hout met een buitenboordmotor. Sinds vanmorgen valt er miezerregen en het is 13 graden kouder dan gister. Ik bereik Utsjoki. Ik dacht dat het een redelijk plaatsje was maar het ziet er erg somber uit. Het gebouw waar groot 'Shopping Centre' opstaat, blijkt alleen maar een alleswinkel. Aan de overkant is een restaurant waar ik koffie wil drinken. Cappuccino kennen ze niet. Er staat een kan filterkoffie wat ik zelf maar moet inschenken want de vrouw achter de balie komt niet in beweging. Ze staart me alleen maar aan. Iedereen staart me aan. Zie ik er vreemd uit? Of ben ik een vreemdeling? Ze duwt een schaal met een soort oliebollen naar voren. Ik pak er een en ga aan een tafeltje zitten. Het dorp heeft nog een camping en een paar leegstaande, vervallen gebouwen. Dit is niet zo'n fijne eerste indruk van Finland. Ik fiets door een bosgebied richting Kaamanen. Halverwege kampeer ik bij een rustpunt en maak een kampvuurtje om de muggen op afstand te houden. De dag daarna regent het. Ik besluit een dag rust te nemen en mezelf op non-actief te zetten. 

Zondag 5 augustus ben ik om half 4 wakker. O nee, half 5 uur want in Finland is het een uur later. Al heel vroeg zit ik op de fiets. Het is heerlijk stil op de weg. Ik fiets door een oneindig groot bosgebied met hier en daar een meer. Regelmatig lopen rendieren op en langs de weg. Langzaam breekt de zon door. In Kaamanen is eindelijk een klein winkeltje en een benzinepomp waar ik mijn fles voor mijn brandertje vul. 

Wanneer ik een 10 km verder naar een openbare wc ga, hoor ik plots mijn naam. Staat Tilly daar ineens. Ik had haar eerder in Tromso ontmoet. We doen een bakkie in het souvenierwinkeltje. Er zit nog een jonge zwitser bij en met z'n 3en fietsen we verder. In Inari nemen we alweer afscheid want zij gaan een museum bezoeken...en dat boeit mij niet zo. Ik fiets door en kampeer aan een groot meer.

Ik volg trouwens de Euro Velo 13 ofwel Iron Curtain Route. Dit is een route langs het ijzeren gordijn wat na de koude oorlog in 1991 is opgeheven. De gehele route is 10.400 km lang en gaat door 20 landen. Maar dat ga ik nu niet doen. Ik fiets alleen het deel door finland van ca. 1600 km. De route gaat over de E75. Er is aardig wat verkeer en de Finnen hebben blijkbaar haast want ze halen me met 100 km/uur...ook wanneer er tegenliggers zijn. De mentaliteit is hier duidelijk anders dan in Noorwegen. De Noren bleven vaak irritant lang achter me rijden. 

Bos, bos en nog eens bos. De hele dag fiets ik door bos. Het landschap is glooiend. Soms is er een stukje open veld met wat kleine meertjes en dan zie ik even iets meer dan alleen maar bomen. Ivaro is weer een redelijk stadje waar ik wat boodschappen doe. De supermarkt is rommelig. Ik moet over pakken pampers heenstappen om bij de melk te komen. Nadat de lunch fiets ik door tot het goudstadje Tankavaara. Dit stadje is gereconstrueerd en laat zien hoe de goudzoekers vroeger leefden. Er zijn kampeerplekken dus ik sla hier mijn tentje op. 

Ik moet zeggen dat het best meevalt met de muggen en vliegjes. De eerste avond in Finland was een verschikking maar de dagen daarna heb ik geen last gehad. Misschien omdat het niet zo warm is. Ik heb nachten van 7-10°C en overdag is het niet warmer dan 20°C. 

Vanaf het goudstadje fiets ik verder over de E75. Het is bewolkt. De wolken hangen hier heel laag en het ziet er erg mooi uit. Onderweg zijn regelmatig sami winkeltjes ook zijn er vele koffie hutten wat een fijne onderbreking is in dit toch wel wat eentonige landschap. Koffie met pancake with icecream and cloudberry, dat was lekker! Cloudberry, ofwel kruipbraam is een soort braam wat veel voorkomt in deze regio. De zon is gaan schijnen en met een zacht windje in de rug fiets het aardig door. Bij mijn tweede koffiestop ontmoet ik een engelsman die de Nortcape 4000 fietst. Een tocht van het Gardameer(italie) naar de Noordkaap. Hij is 8 dagen onderweg en rijdt bijna 350 km per dag. Ongelooflijk! Er zijn nog 150 deelnemers die allemaal in hun eigen tempo de tocht fietsen.  

Na een korte citytour door Sodankylä vervolg ik de route. Voor me zie ik plots een groep fietsers. Een sliert van een kilometer fietsers die allemaal netjes achter elkaar rijden. En het meest bijzondere is dat het militairen zijn. Ze zijn volledig uitgerust incl. geweer op hun rug en rijden op ouwe groene fietsen. Het is zo grappig om te zien. Na een half uur heb ik het hele peleton ingehaald. Aan het eind van de dag vind ik weer een geweldig mooi plekje met uitzicht op een brede rivier. 

De dag daarna ga ik eindelijk de E75 verlaten. Ik maak een bizarre wandeling door het Pyhä-Lusto National Park. Daarover lees je in mijn volgende verslag.

Foto’s

5 Reacties

  1. Tante Leni:
    9 augustus 2018
    Wat een mooie foto van dat meer. Prachtig. De Finnen staan bekend om hun autistisch gedrag dus verbaas je er niet over. Die koffietenten langs de weg zien er bijzonder uit. Geniet er nog van. Kreeg je nog opmerkingen van de soldaten???
  2. Toos van den Bos:
    9 augustus 2018
    Weer leuk je verhaal te lezen en de mooie foto’s te bekijken. Finland is wel heel anders als Noorwegen hè! En hopelijk hou je nog een beetje mooi weer.
  3. Helen:
    11 augustus 2018
    Interessant, dat Finland toch zo anders is. Het was vroeger waarschiinlijk gemakkkelijker aan de kust te leven dan in het binnenland. Zee betekent vis en boten, en ook dus handel en communicatie. Ik ben benieuwd hoe het verder in het zuiden van Finland is. Goede reis en veel plezier!
  4. Fleur Van der Hoeven:
    11 augustus 2018
    Genieten nog steeds van je verhalen. Het gaat hard nu....de terugweg geeft toch een heel ander gevoel dan de heenweg....maak mooie kilometers!
  5. Mam:
    11 augustus 2018
    Het lijkt wel een boek dat we lezen. Leuk hoor, die mooie foto s. Heb je nog steeds droog weer? Fiets lekker verder . Gr liefs