Warmte en kou

Ik was halverwege de middag aangekomen op camping Grindavik. Moe van het tegenwind fietsen en koud van de regen. Na een warme douche en kop koffie zie ik het buiten opklaren. En warempel gaat de zon schijnen. Ik spring weer op mijn fiets om een rondje Blue Lagoon te rijden. Ik ondek een mooi gravelpad. Van de Blue Lagoon zie ik weinig. Wel ruik ik de stank van rotte eieren. Het kleine meer bij de lagoon is wit-blauwig en steekt mooi af tussen de grauwe gesteente. 

De volgende dag is de wind een stuk minder krachtig. Heerlijk geslapen. Dat had ik wel even nodig na die slechte nacht. Ik vervolg de 427 langs de kust. Er rijdt hier bijna geen verkeer. Wel heb ik het gevoel niet vooruit te komen. Komt dat door die zware Schwalbe banden? Had ik toch mijn vertrouwde Continentals moeten kiezen? Een bord langs de weg waarschuwd voor aanvallende sterns. Hier langs de kust nestellen veel vogels. Zodra ik het bord een paar meter voorbij ben, vliegen de sterns laag over mijn hoofd. Typisch dit. Gelukkig heb ik een helm op mochten ze aanvallen. 

De zon breekt door. Het landschap ziet er geweldig uit....als je van stenig houd. Links van mij grauwe bergen, rechts stenen begroeid met mos en daarachter  de zee. De weg gaat langszaam omhoog en dan weer omlaag. Het is nooit echt vlak. Dat ik niet vooruit kwam, komt door het vals plat. Je ziet het niet maar merkt het wel. Mijn jack kan uit. Mijn temperatuurmeter geeft 18-20°C aan. Het is heerlijk en voorbij het meer Hlidavatn lunch ik in de zon. Er zijn hier velden vol lupines. Helaas bloeien ze niet meer maar in het voorjaar was het waarschijnlijk een pracht van paars en roze. 

Nadat ik Porlakshofn passeer kies ik voor de weg 38 naar Hveragerdi. Dit moet een kassengebied zijn. De kassen worden verwarmd door de warmtebronnen waardoor ze jaarrond kunnen telen. Ik als westlander moet daar heen. Helaas zie ik geen enkele kas. Waarschijnlijk liggen ze aan de andere kant van het stadje. Nouja, jammer dan. Ik fiets de drukke weg 1 op. Er is een smalle vluchtstrook maar deze is op veel plaatsen bar slecht dus het is geen pretje om hier te fietsen. In Selfoss blijf ik overnachten op de camping. Hoewel de naam anders doet vermoeden is hier niet de Selfoss waterval. Ook deze camping heeft een eetzaaltje en keuken. Het grappige is dat je je schoenen uit moet bij het betreden van de keuken. Dat is een gewoonte in IJsland. 

Het is nu dinsdag ochtend en donderdag moet ik hier in Selfoss mijn 2de test doen. Omdat ik niet 2 dagen ga zitten wachten, ga een rondje naar Pingvellir fietsen. Dus spullen ingepakt en weer op de fiets. Ik neem de weg 36. Het is zonnig en warm vandaag. De weg loopt langs het meer Pingvallavatn. Een mooie route. Je kan vanaf hier de vulkaan de Hekla zien. Overal staan vakantiehuisjes. Halverwege heb ik pittige klim van 11%. Het is warm en vandaag wordt het zelfs 28°C. Dan wel in de zon maar aangezien hier geen schaduw is (geen bomen of beschutting), kan ik die temp. wel handhaven.

Pingvellir is de plaats waar in 930 de Alding werd opgericht. Dit houdt in dat jaarlijks mensen uit alle streken van ijsland nieuwe wetten en belangrijke beslissingen maakten, zaken van levensbelang. De laatste bijeenkomst was in 1798. Ook is Pingvellir bekend om de duidelijk zichtbare scheidingslijn tussen het Noord Amerikaanse en het Euroziatische continent. Ik maak er een wandeling over de aangelegde paden, trappen en boardwalks. Het wandelpadje dat in de spleet lag is nu afgesloten. 8 jaar geleden kon je daar nog wel wandelen. 

Ik fiets een stuk terug over dezelfde weg om vervolgens af te slaan naar Laugarvatn. Deze weg loopt door een brede vallei. Voor me zie ik heel donkere lucht terwijl ik nog in de zon fietst. Ik heb inmiddels kennis gemaakt met de ijslandse vlieg. De ijslandse vlieg is een klein vliegje die heel zenuwachtig in een zwerm om je hoofd blijft bewegen. Ze lijken op een grote midge. Een reuze midge dus. In Laugarvatn vind ik een camping. Echter is deze helemaal leeg en er is geen eigenaar of receptie. Beetje vreemd dit. Het hek staat open, de douche doet het dus ik zet mijn tentje op een beschut plekje, in een hoekje. 

Smorgens regent het. Het zal de hele dag regenen. Voor vandaag hoef ik alleen maar terug naar Selfoss te fietsen. Zo'n 50 km. Ik rij door een wereld van mist. Wat een verschil met gisteren. Het is nu 11°C. Van het meer Laugarvatn zie ik weinig. Alleen maar mist en laaghangende bewolking. De laatste 15 km rij ik over dezelde weg als waar ik eerder was. De camping is snel gevonden. Die middag maak ik een 'stadswandeling' door Selfoss. Met 6000 inwoners is het een van de grootste plaatsen in zuid IJsland. De kerk en de brug zijn de enige bezienswaardigheden. 

Morgen 2de test en dan kan ik door met mijn tocht, dwars door het binnenland van ijsland!