Iceland makes the wether

9 september 2020 - Reykjavík, IJsland

Wat een verschikkelijke nacht had ik op de 'camping' van Landmannalaugur. Windhozen, regen, ik heb geen oog dichtgedaan. Ik had beter op die wildkampeerplek, 5 km terug, kunnen blijven. Maarja, dat is achteraf. De tent frommel ik in mijn tas en in de grote party-tent op het terrein ontbijt ik. En dan snel weg hier! 

Ik fiets over de 208 richting de f26. Nou ja fietsen? 37 km hobbelen over wasbord. De omgeving is schitterend. Het vulkanische gebergte heeft verschillende kleuren wat mooi afsteekt in het verder zwart/grijze landschap. Natuurlijk heb ik wel weer tegenwind...hoe kan het ook anders!?Heuvel op moet ik de fiets weer omhoog duwen over de keien en grind. Heuvel af moet ik meetrappen om vooruit te komen. Gelukkig zijn er geen rivier doorsteken meer. Na 37 km rij ik het asfalt op. Aaah, wat een verademing na al dat gehobbel. Ik passeer een groot meer en sla linksaf de f26 op. De tegenwind draait met me mee. Om het compleet te maken, gaat het regenen. Ik ben blij wanneer ik aan een grote bak koffie zit in een wegrestaurant. In IJsland is de 'refill' vaak gratis dus na meer dan een halve liter koffie,  kan ik weer verder. De temperatuur komt niet boven de 11 vandaag...zo ook mijn snelheid niet. 

Ik sta bij de splitsing even te twijfelen. Zal ik naar Hella of Selfoss gaan? Ik kies voor het laatste en rij de 32 op. Aan het eind van de dag vind ik weer een mooie plekje voor de tent. Even verderop is een camping maar ik geef de voorkeur aan wildkamperen. Het is zo fijn om alleen in de natuur te staan. De stilte, de rust en de vrijheid. 

Ik wordt wakker met het geluid van een kabbelend riviertje en uitzicht op de besneeuwde bergtoppen. Eenmaal op de fiets begin ik meteen aan een klim. Niet heel steil maar wel lang.  Op het hoogste punt kijk ik uit over een vlakte. Er volgt een lange afdaling. Er zijn hier allemaal boompjes gepland. Dat heb ik vaker gezien. De bomen worden echter noet hoger dan een meter of 4-5. De wonderen zijn de wereld nog niet uit....ik heb vóór de wind. Na 3,5 week fietsen is het toch echt waar! Nu rij ik met 32 km/uur over het asfalt. Rechts zie ik een rotswand. De weg loopt langs de rivier de Pjórsa. Bij een winkeltje koop ik kaas een chocolade. De man zegt me dat het vandaag zonnig wordt en er een oosterwind staat. Ik ga hier gebruik van maken. Mijn doel voor vandaag wordt Reykjavik, 130 km. Ik passeer Selfoss weer. Voorbij Hveragerdi (nu zie ik wel wat kassen) begin ik aan een klim van 8%, 4 km lang. Het begint te regenen. De voorspelling klopt dus niet maar de man zei al "Iceland makes the wether". 

Over de rondweg nr.1 fiets ik naar Reykjavik. Het valt mee met de drukte en er is een vluchtstrook. Na 4 km klimmen naar 560 m, volgt even later de afdaling met wind in de rug. Ik rij nog langs wat vulkanische velden met rookpluimen en de geur van rotte eieren. Dan zie ik Reykjavik voor me liggen. Zodra de mogelijkheid er is verlaat in de weg nr.1. Reykjavik is uitgerust met een heel netwerk aan fietspaden. Je moet wel een gps hebben om de route te vinden want er staat niks aangegeven. En zo fiets ik heel relaxed naar de camping die middenin de stad ligt. Aah, eindelijk weer eens een warme douche na 5 dagen. Het douchewater stinkt echter naar rotte eieren maar is wel lekker warm.

De volgende middag maak ik een stadswandeling. Vanaf de camping is het nog geen 2 km naar het centrum. Langs de kust liggen wat grote boten en dat vind ik altijd wel mooi om te zien. De Hallgrims Church is wel het blikvanger van de stad. Die torent overal bovenuit. De winkelstraat is gezellig. Veel souvenierwinkels en restaurantjes. Ik drink een bakje koffie en loop vervolgens langs het meer en via een park terug richting camping. Het valt me op dat er overal flink gebouwd en gerenoveerd wordt. Het is ook wel nodig want veel huizen zien er wat verwaarloosd uit. Het was een behoorlijke wandeling. Onderweg had ik pizza gehaald die ik op de camping opwarm. Er staat nog een tentje met twee fietser. Het is het duitse stel van Rausgefahren.de  Zij zijn al een paar jaar op fietsreis en ijsland was hun laatste bestemming. 

Helaas geen foto's. De lens van de tel. is vochtig en dus kan ik geen foto's meer maken. Ik heb nog wel een aantal eerdere foto's ge-upload

7 Reacties

  1. Toos van den Bos:
    10 september 2020
    Audrey, ik vind het geweldig wat jij gepresteerd hebt. Regen, meest tegenwind, storm, door rivieren waden en dan toch goed aankomen in
    Reykjavik. Petje af voor jou, groetjes
  2. Audrey:
    10 september 2020
    Ja, het was een pittige tocht. Maar afzien hoort bij een fietsvakantie dat maakt het tot een avontuur.
  3. Tante Leni:
    10 september 2020
    Ja zeker, ik heb bewondering voor je dat je dit toch maar weer hebt gedaan!! Goeie terugreis maar dat lukt wel, met alles wat je hebt meegemaakt is niets meer moeilijk.
  4. Mam:
    11 september 2020
    Ik heb jouw verhaal voorgelezen aan kennissen, die wisten niet wat ze hoorden, wat een verhaal en ontberingen. Straks weer thuis in een heel andere wereld. Goeie reis . Gr
  5. Fleur Van der Hoeven:
    12 september 2020
    Je bent er! Superervaring weer. Fijn dat alles goed gegaan is ondanks onzekere start. Kom lekker bij. Tot snel.
  6. Tante Elly Dullemans:
    12 september 2020
    Geweldig Audrey, wat een kei en doorzetter ben je toch, het zit in je bloed. De eerste verhalen heb ik ome Harry nog voorgelezen, hij vond je geweldig.
    Goede terugreis en liefs van tante Elly (ps. Bedankt voor je kaartx)
  7. Audrey:
    13 september 2020
    Dat is fijn om te lezen. Heel veel sterkte.