De ene gletsjer na de andere
2 september 2020 - Skaftafell, IJsland
Wat een leuke reacties allemaal. Fijn te lezen dat jullie zo meeleven/reizen.
In mijn vorige verhaal vertelde ik over die schitterende kampeerplek op de klif bij zee. 'sNachts was het niet meer zo schitterend. Het regende en stormde. Mijn tentje kreeg het zwaar te verduren met die windvlagen en ik lag bijna de hele nacht wakker. Ook 'smorgens regende en waaide het flink. Het was een gevecht om mijn tent af te breken.
Ik fiets de weg langs de steile rotswand omhoog. Van het uitzicht is niks te zien door die dichte bewolking en mist. Buiten dat staat er zo'n harde wind dat de regen horizontaal, recht in mijn gezicht slaat. Dan komt de wind van links, dan weer van rechts maar vaak van voren. Met mijn capuchon ver over mijn ogen getrokken, kan ik alleen nog de eerste 3 meter asfaltweg zien. Soms wordt ik bijna van de weg afgeblazen. Ik probeer nog iets van het landschap mee te krijgen door af en toe te stoppen en achter me te kijken. Er zitten wel 100-en zwanen langs de kust. Ook zie ik velden met groene mossen en schuine, grijze hellingen. Het is even een verademing wanneer ik door een 1,5 km tunnel fiets. Je kunt ook nergens schuilen want er is niks. Geen boom, geen afdakje, geen muurtje. Ik was trouwens bang dat de ringweg te druk zou zijn maar vandaag zijn er misschien 20 auto's gepasseerd. Kan je nagaan hoe stil het is. Maar pfff, wat een dag. En dan had ik gelezen dat het in IJsland nooit de hele dag regent....dus wel! Drijfnat arriveer ik in Höfn. Ik overnacht in het zeer nette hostel. De vrouw is blij een gast te hebben. Ze wijst me de weg en praat aan een stuk door. Nu het zo stil is, kan ze meer aandacht aan de gasten schenken, zegt ze.
Na een goede nachtrust en weer opgewarmt te zijn, fiets ik verder richting het westen. En ja, het regent weer. Gisteravond was het even droog en heb ik nog een wandeling door Höfn gemaakt. Er was een kleine haven met wat vissersboten en een wandelroute langs de kustlijn. Bij de benzinepomp heb ik mijn fles gevuld voor mijn brander. Ja Mike, zonder problemen voor slechts 222 ISK=€1,40 per liter. Het is wel grappig want ik sprak een duitse fietser die mopperde dat hij €15 voor een liter spiritus betaald had.
Ik sla rechtsaf een weggetje in wat later gravel wordt , om naar de Höffelsjökkul te gaan. Na 5 km hobbelen over een slecht keienpad kom ik bij de gletsjer aan. Het is indrukwekkend maar door de mist zie ik maar een klein stukje van de ijsmassa. Nu die 5 km weer terug!
Het is stoempen tegen de wind op de ringweg. Met moeite haal ik de 15 km/uur. Gelukkig is de weg licht glooiend en zijn er geen steile klimmen. Aan de kust zie ik de golven hoog opspattend tegen de rotsen. Rechts zouden wat gletsjertongen van de Vatnajökul te zien zijn maar het is te mistig. Jammer. De toppen van de schuine bergwanden zijn bedekt met wolken. Er is hier veel boerenland en de weg ligt kaarsrecht voor me. Om een uur of 3 klaart het op. Ik zie zelfs wat blauwe lucht. Plots verschijnt er een enome gletsjer in de verte. Is dat de Breidamerkurjokull met het beroemde Jókursarlon (gletsjermeer)? Dat zie ik morgen want het is nu tijd om een kampeerplekje te zoeken. Na 85 km tegenwind, is het genoeg! Ik sla een gravelpadje in en eindig bij een meertje. Mijn tentje staat op een dikke laag mos. En wat een uitzicht! Ik kijk naar de enorme gletser en de berg van de Vatnajökul. De wind is gaan liggen en de zonsondergang is adembenemend.
Het is idd het beroemde Jökursarlon dat ik zag liggen vanaf mijn kampeerplek. Het is erg indrukwekkende om die grote ijsschotsen in het meer te zien. Ze drijven uiteindelijk zo de zee in. Je kan een tocht met een bootje maken maar dat moet gemaskerd. Zijn de maatregels aangescherpt? Het is hartstikke rustig hier. Ik maak een wandeling, drink een kop koffie in de kiosk en loop over het zwarte strand waar ook wat ijsrotsen liggen.
Wanneer ik weer op de fiets zit, zie ik de ene gletsjertong na de ander. Nu is het wel helder weer en er staat weinig wind. Links zie ik de kustlijn. Aan het eind van de dag gaat het toch weer spetteren. Bij een pompstation doe ik wat boodschappen voordat ik op de camping in Skaftafell aankom. Een hele grote camping met 400 plaatsen...nu bijna leeg. Vanaf Skaftafell kan je mooie wandelingen maken. Ik loop de route naar de svartifoss. Dit is een waterval. Je ziet hier heel duidelijk de verschillende lavalagen in de donkere rotswand. Heel bijzonder.
Ik heb maar enkele foto's voor jullie. Mijn gsm heeft een vochtprobleem waardoor de lens beslagen is. Ook herkent die de simkaart niet meer en verschillende knopjes werken niet. Dus helaas voor deze keer.
Erg leuk om te lezen! De volgende keer dat ik naar IJsland ga wil ik een beetje de tocht doen die jij nu doet (alleen dan de F26 ipv de F35).
Wij zijn elkaar trouwens tegen gekomen op de F35. Succes en veel plezier nog met je reis!
https://www.polarsteps.com/RalphLammertink/3658259-ijsland-2020
Gr. Ralph