Huizen overal?

22 juni 2018 - Skjervik, Noorwegen

De afgelopen week ben ik niet zo heel veel opgeschoten met mijn tocht. Dit vanwege het slechte wee. De temperatuur was gedaald naar slechts 11°C. en het regende. Tussen de buien door wist ik nog wat kilometers te maken maar het is zo zonde om door dit mooie landschap te fietsen en zo weinig te kunnen zien door regen en mist.

Maandag heb ik de Preikestolen Hike gedaan. Ik dacht dat ik niet meer zo snel onder de indruk zou zijn omdat ik al zoveel moois gezien heb, maar dit was weer iets om nooit te vergeten. Het was mistig en het regende licht toen ik aan de tocht begon. Het pad bestaat uit stenen en rotsen en brengt je na ruim 4 km klimmen naar het plateau op 604m. Eenmaal boven trok de lucht open en had ik een geweldig uitzicht op het fjord. 

De dag daarna vertrok ik met pijn in mijn kuiten van de wandeling, verder naar het noorden. Regelmatig schuilend voor de regen strande ik uiteindelijk in Hjelmeland op een hotel/camping. Omdat de weersverwachting voor de dag erna ook slecht was, bleef ik nog een dag. Er was een gezamenijke huiskamer met van alle gemakken voorzien waar ik vergezeld werd door reizigers uit Polen en Argentinië die hier werken voor inwoning.

Gelukkig zag ik de volgende dag weer blauwe lucht en ik stapte weer op de fiets. Voorgenomen om lekker door te fietsen om de achterstand in te halen. Met de ferry stak ik over naar Ombo. Een klein eilandje waar ik weer de weg voor mezelf had. Ik heb slechts 1 auto gezien. Vervolgens zou ik met de ferry naar Nedstrand gaan maar die bleek dus maar 2 keer per dag te varen. s'Morgens vroeg en om 16:20 uur. Ik moest 5 uur!! wachten en er was geen alternatief!! Dat was een domper want zo kom ik niet ver. De tijd heb ik maar opgevuld met nuttige dingen; schoen repareren, remblokjes bijstellen, regenbroek repareren(de pijp was aan mijn tandwiel blijven hangen waardoor er een flinke scheut in zat) en lezen. Er was ook gratis WiFi en koffie bij de buurtsuper dus ik vermaakte me wel. En eindelijk kwam die boot dan. De oversteek duurde een uur. Ik heb nog wat kilometers weten te maken en onderweg een hapje gegeten. s'Avonds vond ik een overnachtingdplekje in een boomgaard.

Vanaf Nedstrand is de omgeving wat minder interessant. Meer landbouw en minder bergachtig. Ook veel huisjes. En dan komen we terug op de titel van dit verhaal. Ik vraag me al een tijdje af hoe het kan dat een land met slechts ruim 5 miljoen inwoners, zo bezaaid is met huisjes. Tenminste het gebied waar ik fiets. Ik heb het idee dat iedere Noor meerdere huizen bezit want ik heb er nu al 5 miljoen geteld en ben nog niet eens halverwege het land. 

En nu zit ik in een bushokje. Schuilend voor de harde noordwester wind. De weergoden zijn mij niet gezind en het lijkt wel of ze er alles aan doen om de tocht nog zwaarder te maken dan dat die al is. Maar ik ga door, dan maar een tandje terug schakelen. Vandaag heb ik zelfs mijn handschoenen aangetrokken tegen de kou. Ik ben blij dat ik die nog in mijn tas had gegooid voordat ik vertrok. Ik heb me opgewarmd aan een kop zelfgemaakte koffie en met een banaan achter de kiezen ga ik weer een poging wagen om tegen de storm in iets dichter bij Bergen te geraken.

1707 km

Foto’s

7 Reacties

  1. Micheil vd Hoeven:
    22 juni 2018
    Doorgaan...
  2. Tante Leni:
    22 juni 2018
    Ja inderdaad, alle Noren hebben een zogenaamde "hut" dat is een buitenhuis liefst vlakbij zee of fjord om in het weekend en de vakanties daar naar toe te gaan om te vissen en te varen. Jammer van het weer, Noorwegen is zo mooi maar het weer wordt altijd beter. Hou de moed erin, het gaat toch fantastisch!!!! Ik geniet van je verhalen en foto's.
  3. Toos van den Bos:
    22 juni 2018
    Je hebt weer een leuk verhaal. En mooi hé op de Preikestolen. Ook op je buik naar beneden gekeken? Hoop dat het weer beter wordt. Slechter kan haast niet.
    Sterkte
  4. Fleur Van der Hoeven:
    22 juni 2018
    Het wordt pas leuk als het niet leuk meer is....onthoudt dat voor de volgende tegenslag. Fiets ze!!!!
  5. Mam:
    22 juni 2018
    Weer een leuk verhaal, Audrey. Die huisjes ja dat heb ik gelezen dat de veel noren een tweede huisje hebben. Dat weer ja jammer maar de zon komt er vast wel. Liefs
  6. Heleen:
    22 juni 2018
    Jammer van het weer, maar achter de wolken schijnt de zon! Net wat de andere zeggen het kan alleen maar beter worden. 🔆 Mooie foto's zeg ... echt gaaf uitzicht.
  7. Helen:
    23 juni 2018
    Huisjes in Noorwegen: eerst waren er bijna alleen maar boerderijen met inwonenede knechten en meiden. Hoe groter de oude huizen hier, hoe meer welvarend de boerderij was. Alles moet hier onder dak, dus was er vaak een stal, een huis voor hooi, voor gereedschap enz. De meeste boeren visten ook en dan kwam er een boothuis bij. s' Zomers werden de koeien, schapen en geiten de bergen ingestuurd med en of twee meiden om op ze te passen, te melken en kaas of boter te maken. Die kregen een hutje om in te wonen.
    Later trokken de knechten en meiden uit van de boerderijen naar hun eigen huisjes en nog later trokken veel mensen naar de stad. Velen behielden hun oude(lijk) huis - wat vaak toch niet voor een redelijke prijs verkocht kon worden.
    Daarmee hebben vele Noren huizen of hutten in de bergen geërfd. Degene die niets erfden, wilden vaak ook, kochten wat grond in de bergen of bij zee en bouwden een eigen hut.
    Dus ja, het stikt van de huisjes...
    Sterkte, veel plezier verder op je tocht!